Honorowy Swingujący Kruk

Zapraszamy do zapoznania się z najnowszym programem tegorocznego festiwalu Hot Jazz Spring oraz do uczestnictwa w tym wyjątkowym wydarzeniu.

XVI Honorowy Swingujący Kruk

JAN BOBA jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Pierwsze sukcesy zaczął odnosić w latach 60 wraz z zespołem Jazz Band Ball.  Do tej najstarszej grupy jazzowej w Polsce należał od początku jej istnienia. Przez wiele lat wspólnie z Janem Kudykiem, współzałożycielem Jazz Ball Band, pełnił również funkcję lidera zespołu. Wraz z tym zespołem odnosił znaczące sukcesy jak zdobycie I nagrody podczas pierwszej edycji festiwalu „Jazz nad Odrą” czy występ w USA na festiwalu Sacramento Jazz Jubilee. Zespół często występował za granicą, m. in. w RFN, Holandii i na Węgrzech. W latach 1970-72 Jan Boba występował wspólnie z grającym jazz tradycyjny zespołem Old Metropolitan Band, a w latach 1988-90 z zespołem Beal Street Band. Pełnił również funkcję szefa artystycznego Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie w okresie 1964 – 1972. W 1986 roku otrzymał z rąk prezydenta USA Ronalda Reagana dyplom za krzewienie kultury amerykańskiej. Z grupy Jazz Ball Band odszedł w 1991 roku, aby założyć zespół pod własnym nazwiskiem- Boba Jazz Band. W 1994 otrzymał Honorową Złotą Tarkę.. Zespół Boba Jazz Band gra w składzie łączącym dwa pokolenia muzyków i wykonuje muzykę jazzową wzbogaconą o elementy rozrywkowe.Jan Boba, wraz z zespołem, grał wspólne koncerty z takimi sławami jak: Chris Barber, Acker Bilk, Rod Mason, Monty Sunshine(wspólna płyta w 1997 roku, nagrana w Hamburgu), Keit Smith, Peter „Banjo”Meyer, czy legendarna Glenn Miller Orchestra. W roku 2011 podczas Niedzieli Nowoorleańskiej Jan Boba otrzymał „Jazzowego Baranka”, przyznawanego wybitnym artystom jazzowym związanym z historią jazzu w Krakowie i Piwnicy pod Baranami. Otrzymał również Nagrodę Miasta Krakowa w dziedzinie Kultury i medal Honoris Gratia dla BJB. Wraz ze swoim zespołem, zrealizował programy telewizyjne, takie jak Benefis Jana Boby w Teatrze Stu, oraz program z piosenkami Henryka Warsa w Piwnicy Pod Baranami. Jest także twórcą oprawy muzycznej do Baśni o Królewnie Śnieżce dla Pierwszego Programu Polskiego Radia.

XV Honorowy Swingujący Kruk

ZBIGNIEW KONOPCZYŃSKI WYRÓŻNIONY STATUETKĽ HONOROWY SWINGUJĽCY KRUK  Statuetkę Honorowy Swingujšcy Kruk w roku 2022 decyzjš Kapituły tego wyróżnienia,na czele której stoi Prezydent Miasta Częstochowy Krzysztof Matyjaszczyk, otrzyma Zbigniew Konopczyński.
W uzasadnieniu decyzji podkreœlono, że ten znany i ceniony muzyk przez dziesięciolecia swojej aktywnej działalnoœci wpłynšł w znaczny sposób na rozwój i popularyzacji jazzu tradycyjnego.
Uroczyste wręczenie statuetki będzie miało miejsce podczas koncertu inauguracyjnego XVII Międzynarodowego Festiwalu Hot Jazz Spring dnia 3 czerwca 2022 roku.

XIV Honorowy Swingujący Kruk

TIM KLIPHUIS (skrzypce) to czarodziej dźwięku. Tą nazwę zawdzięcza cygańskiej muzyce jazzowej Stéphane’a Grappellego, występując z europejskimi Cyganami The Rosenberg Trio, Angelo Debarre i Roby Lakatos. Niepowtarzalny styl gry Tima prezentuje łączenie muzyki klasycznej, jazzu i folku, który zdobył dla niego kontrakt na nagrania Sony Classical, trasy koncertowe na całym świecie oraz występ dla holenderskiego króla i królowej. Dzielił scenę z takimi legendami jak: Frankie Gavin, Richardem Galliano i Les Paulem, a jego muzyczny geniusz chwalił Nigel Kennedy. Tim został nagrodzony Scottish Jazz Award i współpracował z orkiestrami kameralnymi w Holandii i Tallinie oraz w Kapsztadzie. Napisał najlepiej sprzedającą się książkę o improwizacji smyczkowej i wykłada w konserwatoriach, na festiwalach i konkursach.

XIII Honorowy Swingujący kruk

TADEUSZ ORGIELEWSKI – kornecista jazzowy, kompozytor, popularyzator jazzu. W roku 1969 założył zespół jazzu tradycyjnego Five O’Clock, który w roku 2003 przyjął nazwę Five O’Clock Orchestra. Na stałe mieszka w Akwizgranie (Niemcy), gdzie od roku 2005 jest liderem międzynarodowej grupy Aix Dixie Connection. Prowadzi też formację Tador Swingtet, którą tworzą zaproszeni przez niego muzycy. Jego najbardziej znaną kompozycją jest Suita Nowoorleańska przeznaczona na zespół jazzu tradycyjnego i orkiestrę symfoniczną. Od sierpnia 2011 prezes Polskiego Stowarzyszenia Jazzu Tradycyjnego. Uhonorowany przez Prezydenta Miasta Częstochowy Nagrodą Miasta w dziedzinie kultury 2008 i medalem „Merentibus” 2014.

XII Honorowy Swingujący Kruk

SCOTT HAMILTON urodzony 12 września 1954, światowej sławy amerykański saksofonista tenorowy. Jako nastolatek wybrał saksofon tenorowy, a za źródło wiedzy o grze na tym instrumencie posłużyły mu głównie płyty z kolekcji ojca. Nagrali je jazzmani popularni w latach 30. i 40., tak więc Hamilton fascynował się stylistyką np. Benny’ego Webstera. Pod koniec lat 70. sukcesy Hamiltona sprawiły, że zaczął grać z wieloma czołowymi jazzmanami, pojawiać się na największych festiwalach, w prestiżowych salach koncertowych i klubach, zarówno w USA, jak i w Europie. Większość swych płyt i koncertów Hamilton nagrał pod własnym nazwiskiem, pojawiał się jednak też jako sideman w zespołach Benny’ego Goodmana, Woody’ego Hermana, Vaché’ego, Johna Buncha i Billa Berry’ego. Dokonał wielu nagrań z Ruby Braff’em, nagrał z Charliem Byrdem It’s A Wonderful World, a na albumach Back To Back i Scott’s Buddy wystąpił w duecie z weteranem saksofonu tenorowego Buddym Tate’em. Swą popularność utrzymał przez całe lata 80. i nadal cieszy się uznaniem wśród słuchaczy i krytyków. Jest także aktywny jako lider i główny solista w zespołach typu all-stars, np. Newport Jazz Festival All-Stars lub Concord Superband.

XI Honorowy Swingujący Kruk

DYMITR MARKIEWICZ – legendarny puzonista grający mi.n. Warszawscy Stompersi oraz The Ragtime Jazz Band. Od wielu lat mieszkający Hälsingborg w Szwecji oraz Prachuap Khiri Khan Thailand. Grał w wielu formacjach szwedzkich od 2011 roku członek Five O’Clock Orchestra.

X Honorowy Swingujący Kruk

HANS CARLING (ur. 29.10.1942) – szwedzki trębacz jazzowy, kompozytor, aranżer, popularyzator jazzu. Karierę muzyczną rozpoczął od kornetu na początku lat sześćdziesiątych w Malmö. Tam założył swój pierwszy zespół „Coolings Jazzmen”. Grał w stylu nowoorleańskim, jednak z czasem dokonywał prób łączenia tego stylu z be-bopem. Z początkiem lat siedemdziesiątych przeprowadził się do Göteborga, gdzie założył zespół „Carnegie Jazzband”. W latach osiemdziesiątych utworzył grupę „The Carling Family” złożoną wyłącznie z członków jego rodziny. Grupa ta kultywowała muzykę lat dwudziestych ubiegłego stulecia wzorując się na „Louis Armstrong Hot Five”. W zespole tym grała jego żona Aina, oraz dzieci Max, Gerd, Gunhild i Ulf. Zespół ten od początki swego istnienia odnosi wielkie sukcesy na wszystkich niemalże kontynentach. Hans Carling występował jednocześnie z tak wielkimi muzykami jak Dexter Gordon, Lars Gullin, Albert Nicholas, czy Papa Bue. Jego wzorem muzycznym byli zawsze Bix Beiderbecke i Louis Armstrong. Znany jest on jako wielki miłośnik i popularyzator jazzu tradycyjnego, co przysporzyło mu wiele nagród i wyróżnień na całym świecie.

IX Honorowy Swingujący Kruk

JACEK MAZUR (ur. 21 marca 1958 w Nowym Sączu) – krakowski muzyk jazzowy, klarnecista, saksofonista i wokalista, popularyzator jazzu. W wieku 11 lat rozpoczął naukę gry na klarnecie w PSM I st. w Nowym Sączu u prof. Józefa Józefiaka, potem kontynuował ją w PSM II st. w Tarnowie. W 1979 roku w Miejskim Ośrodku Kultury „Starówka” założył zespół o nazwie „Absolutorium Jazz Band”. Zespół odniósł sukces w Chorzowie, zajmując na tych konfrontacjach I miejsce w kategorii zespołów instrumentalnych, ale niedługo po tym się rozpadł. Jacek Mazur zaczął często pojawiać się w krakowskich klubach jazzowych. W roku 1983 wstąpił do krakowskiej formacji „Jazz Band Ball Orchestra” z którą niezmiennie koncertuje już 32 lata, przemierzając państwa Europy, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Kanadę oraz Z.S.R.R. Z zespołem „Jazz Band Ball Orchestra” Jacek nagrał wiele płyt jak i programów dla TV czy Radia. Jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym czchowskiego „Baszta Jazz Festiwalu”, który od 16 lat realizuje rok rocznie w pierwszej połowie lipca w plenerach naddunajcowych Czchowa. Ma żonę Martę i dwóch synów – Michała i Macieja.

VIII Honorowy Swingujący Kruk

JAN KUDYK (ur. 10 maja 1942) – krakowski muzyk jazzowy, trębacz, popularyzator jazzu rozpoczął swoją, jak sam to nazywa, „przygodę z jazzem” już jak nastolatek. Nic nie wskazywało wówczas, że poświęci się jazzowi, bo najpierw studiował geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim zdobywając w ten sposób swój pierwszy zawód. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej były jednak początkiem jego właściwej drogi zawodowej. Studia te ukończył w klasie trąbki u prof. Ludwika Lutaka.
Już podczas studiów prowadził zespoły: „Cracovia 2”, później „College Dixieland Band”. W listopadzie 1962 założył zespół „Jazz Band Ball”, który później przyjął nazwę „Jazz Band Ball Orchestra”. Pierwszym oficjalnym występem grupy był udział w konkursie Amatorskich Zespołów Jazzowych Polski Południowej zakończony sukcesem – zajęciem I miejsca i zdobyciem nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki. Zespół występował we wszystkich prawie zakątkach świata, stając się prawdziwym ambasadorem polskiego jazzu tradycyjnego.
Przez ten czas przez zespół ten przewinęło się wielu doskonałych muzyków jazzowych, którzy pracę w JBBO uważają za ważny etap swego rozwoju muzycznego. Zespół nagrał dziesiątki płyt towarzysząc także wielu wybitnym solistom. „Groborz Kudyk Quintet” był także jednym z jego wielu muzycznych pomysłów.
Duże znaczenie dla działalności Jan Kudyka miała zawsze praca dydaktyczna. Napisał on „Etiudy bluesowe na trąbkę”, które niedawno zostały po raz trzeci wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Jednak nie tylko jazz jest jedynym polem jego wszechstronnej działalności. Posiada on tytuł Mistrza Bioenergoterapeuty i jest szefem stowarzyszenia skupiającego fachowców tej dziedziny na terenie Małopolski. Jego wielką pasją jest także ogrodnictwo. Z dumą opowiada o wspaniałych egzemplarzch dzikiego łubinu i goździków górskich, które wyhodował w swoim ogrodzie.
Jego syn – Tomasz Kudyk jest także trębaczem jazzowym.

VII Honorowy Swingujący Kruk

WOJCIECH KAROLAK  (ur. 29.05.1939 w Warszawie) – pianista jazzowy, kompozytor, aranżer, uznawany za jednego ze słynniejszych wirtuozów organów Hammonda w Europie. Kariera muzyczna Wojciecha Karolaka zaczęła się w 1958 roku, kiedy nawiązał współpracę z zespołem Jazz Believers jako saksofonista. W zespole tym występowali także Jan Ptaszyn Wróblewski oraz Krzysztof Komeda. W latach 1959-60 grał na saksofonie w grupie The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego. W 1961 poświęcił się grze na fortepianie w zespole Andrzeja Kurylewicza. Współpracował także z Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza. W 1962 roku wspólnie z Andrzejem Dąbrowskim założył The Karolak Trio i wydał pierwszą autorską płytę. W 1963 roku współpracował z Ptaszynem Wróblewskim w zespole Polish Jazz Quartet. W 1973 stał się właścicielem organów Hammonda-B3. W latach 1973-1978 współpracował z Janem Ptaszynem Wróblewskim w zespole Mainstream. W latach 80. XX wieku razem z Tomaszem Szukalskim i Czesławem Bartkowskim stworzył formację Time Killers. Wspólnie nagrali album, który w ankiecie krytyków „Jazz Forum” został uznany za najlepszą płytę jazzową dekady. W 1988 Karolak brał udział w nagraniu płyty Obywatela GC, na której grał na organach Hammonda. W latach 90. XX wieku współpracował z Jarosławem Śmietaną z którym nagrał trzy albumy. Udziela się także w projektach jazzowych Piotra Barona, Zbigniewa Lewandowskiego i występuje jako członek zespołu Guitar Workshop Leszka Cichońskiego.

VI Honorowy Swingujący Kruk

TREVOR RICHARDS (ur. 29. 08. 1945 w Bexhill-on-Sea, Anglia) – lider zespołu, pisarz, a przede wszystkim perkusista. W 1972r. założył Trevor Richards New Orleans Trio, z tą grupą występował na wielu festiwalach, koncertach, a także w programach radiowych i telewizyjnych. W trakcie swojej kariery wiele nauczył się od takich przedstawicieli jazzu jak Paul Barbarin, Louis Bellson Cozy Cole, Sonny Greer, Jo Jones, Gene Krupa, Max Roach oraz George Wettling. Był zaangażowany w formach badawczych dotyczących historii jazzu co zaowocowało w wielu artykułach prasowych. Współpracował z takimi gwiazdami jak Doc Cheatham, Benny Waters, Franz Jackson, Jay McShann, Claude Williams, Lawrence Lucie, Truck Parham, Jack Lesberg, Anita O’Day oraz Laurel Watson. W 2002r. objął stanowisko prezesa w Old Jazz Union’s Cultural Advisory Board w Niemczech.

V Honorowy Swingujący Kruk

LOUS DASSEN W roku 1967 wokalistka Lous Dassen rozpoczęła swoją karierę muzyczną w Düsseldorfie. Śpiewała rock, pop, jazz, rhythm & blues w całej Europie. Poprzez stacje radiowe i telewizyjne stała się znana jako „Frau Dr. Jazz”. Występowała z Mr. Acker Bilk, Pasadena Roof Orchestra, Charly Antolini, Oscar Klein, Romano Mussolini, Ken Colyer, Monty Sunshine, Bob Haggat, Marty Grosz i wieloma innymi znanymi jazzowymi muzykami. Śpiewała z zespołem Paul Kuhn, Willy Ketzer, Hugo Strasser, Bill Ramsey, Donna Hightower, Nancy Wilson, Tony Christie, Howard Carpendale i Heidi Brühl. Koncertowała ze swoim zespołem „Lous i Groovies”. Była wokalistką big bandu „Five & Six”. Od początku była ściśle związana z legendarnym miejscem „Dr. Jazz” w Düsseldorfie, którego jest właścicielką. Jest to miejsce spotkań międzynarodowej sceny jazzowej od 1986 roku. Nie ma formacji jazzowej, która by nie grała w „Dr. Jazz” podczas koncertów w Niemczech. Lous Dassen ma przydomek „Frau Dr. Jazz”. Ponad 40 lat Jej sukcesów i doświadczenń jest gwarancją jakości i profesjonalizmu.

IV Honorowy Swingujący Kruk

22.04.2007r. VI-th Hot Jazz Spring, WOJCIECH KAMIŃSKI – Laureat Honorowego Swingującego Kruka, Beata Młynarczyk – Dyrektor Filharmonii, Tadeusz Wrona – Prezydent Miasta Częstochowy Wojciech Kamiński to pianista, organista, jazzman, kompozytor i pedagog. W Ragtime Jazz Band zadebiutował w roku 1961, a już w 1965 zdobył główną nagrodę – Złotą Tarkę. Warszawscy Stompersi to był kolejny zespół, z którym współpracował Wojciech Kamiński. W roku 1965 założył zespół Old Timers. Kolejne zespoły z którymi współpracował to Royal Rag, Big Band „Stodoła”, Hagaw, Gold Washboard, Sami Swoi. W roku 1978 założył kolejny swój zespół Swing Workshop. Przejawem działalności kompozytorskiej Wojciecha Kamińskiego było napisanie muzyki do kilku filmów. Wojciech Kamiński bardzo często uczestniczył w nagraniach płytowych i telewizyjnych. Obecnie profesorem w szkole muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, oraz od 14 lat w Autorskiej Szkole Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Krzysztofa Komedy w Warszawie. W roku 2005 podjął współpracę z zespołem Five O’Clock Orchestra. Gra również w kwartecie Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza. Sporadycznie koncertuje również z zespołem Old Timers. Reaktywował zespół „Swing Workshop”. Często koncertuje też solowo. Koncertował w całej Europie i na drugiej półkuli.

III Honorowy Swingujący Kruk

Honorowego Swingującego Kruka” V-th Hot Jazz Spring Częstochowa 2006 został saksofonista JERZY „DUDUŚ” MATUSZKIEWICZ, legenda polskiego jazzu. Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz (ur. 10 kwietnia 1928 w Jaśle) – muzyk jazzowy, saksofonista, kompozytor muzyki do wielu seriali i filmów z czasów PRL-u. Po wojnie przeprowadził się do Krakowa, gdzie zaczął grać na klarnecie, a następnie na saksofonie. W 1947 roku zaczął współpracować z big bandem Kazimierza Turowicza. W 1948 roku założył „Jazz Club” przy krakowskim oddziale YMCA, a po rozwiązaniu organizacji wyjechał do Łodzi, gdzie rozpoczął studia filmowe. W ich trakcie uczestniczył w tzw. „katakumbowym trwaniu”. W 1954 roku odegrał ważną rolę przy organizacji „Zaduszek Jazzowych” w Krakowie, których animatorem był Leopold Tyrmand. „Duduś” był także współzałożycielem grupy muzyków, nazwanej później „Melomani”. W 1956 roku podczas 1. Festiwalu Jazzowego zespół prowadził słynny nowoorleański pochód ulicami Sopotu. Matuszkiewicz jest autorem hejnału festiwalu, który po raz pierwszy wykonał solo na rozpoczęcie 40. Jazz Jamboree. W latach 70. i latach 80. występował sporadycznie, był także m.in. jurorem konkursu Złota Tarka.

II Honorowy Swingujący Kruk

Laureatem „Honorowego Swingującego Kruka” 2005 został pochodzący z Austrii trębacz OSCAR KLEIN.

Oscar Klein urodził się 5 stycznia 1930 r. w Austrii. Pochodził z żydowskiej rodziny, która przybyła do Austrii przed II wojną światową. Grał z Joe Zawinulem w zespole Fatty George później z Tremble Kids i The Dutch Swing College Orchestra. Nagrywał z Lionelem Hamptonem, Wild Bill Davisonem, Bill Colemanem, Dexterem Gordonem oraz z wieloma innymi mistrzami jazzu. Oscar Klein był samoukiem, nigdy się nie nauczył czytać nut ale w swojej 40-letniej karierze stworzył blisko 200 nagrań. Specjalizował się w muzyce jazzowej, swingu i bluesie w „starym” stylu”. Zasłynął z ekspresyjnych wykonań, które doprowadziły go do najsłynniejszych sal koncertowych. Grywał na klarnecie, gitarze i harmonijce. W 1996 roku prezydent Austrii odznaczył Oscara Kleina srebrnym medalem za zasługi dla narodu austriackiego. Jest to najwyższe odznaczenie w tym kraju.

I Honorowy Swingujący Kruk

Po raz pierwszy została wręczona statuetka „Honorowego Swingującego Kruka”, która trafiła do rąk obchodzącego 45-lecie pracy artystycznej HENRYKA MAJEWSKIEGO Henryk Majewski – trębacz. Edukację muzyczną rozpoczął od nauki gry na akordeonie i klarnecie. Samodzielnie opanował technikę gry na trąbce. Zawodowe granie rozpoczął od prowadzonego przez Leszka Bogdanowicza i Mateusza Święcickiego big bandu. W kolejnych latach (1958-65) był trębaczem w zespole New Orleans Stompers. Pierwszy jego własny zespół Old Timers powstał w 1965 r. W latach 1967-69 zdobył z nim główną nagrodę na Konkurskie Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka”. Wielokrotnie koncertował z zespołami Big Bandem Stodoła, Swing Session, SOS na prestiżowych festiwalach w kraju (Old Jazz Meeting, Jazz Jamboree, Jazz nad Odrą) oraz za granicą. Jako lider nagrywał i koncertował m.in. z brytyjską wokalistką Beryl Bryden, amerykańskimi klarnecistami Sandym Brownem i Albertem Nicholasem, trębaczami Buckiem Claytonem i Wildem Billem Davisonem, Joe Newmanem, saksofonistami Bennym Watersem i Bobem Wilberem. Zyskał przydomek „Papa” dzięki rozległej działalności estradowej, edukacyjnej i promotorskiej: prowadząc zajęcia na Warsztatach Muzycznych w Chodzieży i Puławach.